گزینه‌های جانشینی پاپ فرانسیس در کلیسای واتیکان
پس از پایان دوره ۹ روزه سوگواری رسمی موسوم به «نووندیا» (Novendia)، کاردینال‌های واجد شرایط کلیسای کاتولیک در گردهمایی ویژه‌ای به نام «کنکلاو» (Conclave) شرکت خواهند کرد. این مجمع که به دور از چشم رسانه‌ها و انظار عمومی در کلیسای کوچک و تاریخی سیستین در قلب واتیکان برگزار می‌شود، وظیفه‌ای خطیر بر عهده دارد: انتخاب رهبر عالی بعدی کلیسای کاتولیک.
بر اساس قوانین فعلی کلیسا، تنها کاردینال‌هایی که کمتر از ۸۰ سال سن دارند، حق شرکت در این رای‌گیری مخفی را خواهند داشت. انتظار می‌رود از میان ۲۵۲ کاردینال فعلی، حدود ۱۳۸ نفر واجد شرایط رای دادن باشند. روند رای‌گیری در کنکلاو می‌تواند متغیر باشد؛ روزانه تا چهار دور رای‌گیری انجام می‌شود و این روند تا زمانی ادامه می‌یابد که یکی از نامزدها بتواند اکثریت لازم دوسوم آرا را کسب کند.
هیچ محدودیت زمانی مشخصی برای طول دوره کنکلاو وجود ندارد. تاریخ کلیسا شاهد کنکلاوهای بسیار کوتاهی بوده است، مانند انتخاب پاپ پیوس دوازدهم در سال ۱۹۳۹ که تنها یک روز به طول انجامید. از سوی دیگر، طولانی‌ترین کنکلاو ثبت شده در تاریخ به سال ۱۲۶۸ میلادی بازمی‌گردد که انتخاب پاپ جدید نزدیک به سه سال زمان برد! در دوران اخیر، انتخاب پاپ فرانسیس پس از پنج دور رای‌گیری طی دو روز و انتخاب پاپ بندیکت شانزدهم پس از چهار دور رای‌گیری طی دو روز صورت گرفت. تا زمان انتخاب پاپ جدید، کلیسای کاتولیک توسط کالج کاردینال‌ها به صورت مشترک اداره می‌شود.
«پاپابیل»؛ چه کسانی جانشین پاپ فرانسیس می شوند ؟
اگرچه فرآیند انتخاب کاملاً محرمانه است، اما کارشناسان و ناظران واتیکان همواره فهرستی از کاردینال‌های برجسته که احتمال انتخاب شدنشان بیش از دیگران است، تهیه می‌کنند. این افراد که در اصطلاح «پاپابیل» (Papabili) یا نامزدهای احتمالی پاپ شدن خوانده می‌شوند، معمولاً دارای ویژگی‌ها و سوابق خاصی هستند. در ادامه نگاهی به برخی از مطرح‌ترین چهره‌هایی که از آن‌ها به عنوان جانشینان احتمالی پاپ فرانسیس نام برده می‌شود، می‌اندازیم:
کاردینال رابرت پره‌وست از آمریکا
ایده انتخاب یک پاپ آمریکایی به دلیل قدرت ژئوپلیتیک ایالات متحده، مدت‌ها یک تابو بود، اما پره‌وست ۶۹ ساله متولد شیکاگو ممکن است این تابو را بشکند. او که تجربه طولانی خدمت در پرو (به عنوان مبلغ و سپس اسقف اعظم) دارد، اکنون در راس همان دفتر قدرتمند گزینش اسقف‌ها در واتیکان قرار دارد که پیشتر در اختیار اوئلت بود. به نظر می‌رسد پاپ فرانسیس برای سال‌ها او را زیر نظر داشته و در نهایت در سال ۲۰۲۳ او را برای نقش فعلی‌اش به رم فراخواند.
کاردینال پیتر اردو از مجارستان
این کاردینال ۷۲ ساله که اسقف اعظم بوداپست است، با دو دوره ریاست بر شورای کنفرانس‌های اسقف‌های اروپا (در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۱)، از احترام قابل توجهی در میان کاردینال‌های اروپایی که بزرگترین بلوک رای‌دهنده را تشکیل می‌دهند، برخوردار است. اردو به دلیل برگزاری جلسات منظم با کنفرانس‌های اسقف‌های آفریقایی، در میان کاردینال‌های این قاره نیز چهره‌ای شناخته شده محسوب می‌شود و می‌تواند نقشی فراجناحی ایفا کند.
کاردینال راینهارد مارکس از آلمان
مارکس ۷۱ ساله، رئیس سابق کنفرانس اسقف‌های آلمان، یکی از حامیان اصلی روند گفتگوی بحث‌برانگیز در کلیسای آلمان بود که در پاسخ به رسوایی‌های آزار جنسی کلید خورد. این روند که به مسائلی چون تجرد کشیشان، همجنس‌گرایی و نقش زنان می‌پرداخت، باعث نگاه بدبینانه محافظه‌کاران به او شد که آن را تهدیدی برای وحدت کلیسا می‌دانستند. مارکس همچنین در سال ۲۰۲۱ با اعلام آمادگی برای استعفا در واکنش به گزارش آزارهای کلیسای آلمان خبرساز شد، هرچند پاپ فرانسیس استعفای او را نپذیرفت.
کاردینال مارک اوئلت از کانادا
این کاردینال ۸۰ ساله کانادایی برای بیش از یک دهه، ریاست یکی از دفاتر بسیار بانفوذ واتیکان، یعنی دفتر اسقف‌ها را بر عهده داشت که مسئولیت گزینش نامزدهای اسقفی در سراسر جهان را بر عهده دارد. اگرچه او توسط پاپ بندیکت شانزدهم منصوب شده بود، پاپ فرانسیس او را تا سال ۲۰۲۳ در این سمت حفظ کرد. اوئلت دیدگاه‌هایی محافظه‌کارانه‌تر از پاپ فرانسیس دارد. (توجه: سن ۸۰ سال او را در مرز واجد شرایط بودن قرار می‌دهد.)
کاردینال پیترو پارولین از ایتالیا
پارولین ۷۰ ساله که از سال ۲۰۱۴ به عنوان وزیر خارجه واتیکان (مقام دوم سلسله مراتب کلیسا) خدمت کرده، یکی از مدعیان اصلی به شمار می‌رود. این دیپلمات کهنه‌کار که سابقه سفارت واتیکان در ونزوئلا را دارد، با کلیسای آمریکای لاتین به خوبی آشناست. هرچند نام او در پرونده جنجالی سرمایه‌گذاری واتیکان در لندن مطرح شد، اما هرگز متهم به جرمی نشد. او عموماً دنباله‌رو خط مشی پاپ فرانسیس تلقی می‌شود و انتخابش می‌تواند پس از سه پاپ غیرایتالیایی (لهستانی، آلمانی و آرژانتینی)، مقام پاپی را دوباره به ایتالیا بازگرداند.
کاردینال رابرت سارا از گینه
کاردینال سارا، ۷۹ ساله اهل گینه و رئیس بازنشسته دفتر عبادت واتیکان، برای مدتی طولانی به عنوان جدی‌ترین امید برای انتخاب یک پاپ از قاره آفریقا مطرح بوده است. او که محبوبیت زیادی در میان محافظه‌کاران کلیسا دارد، خواهان بازگشت به خط مشی دوران پاپ‌های پیشین مانند ژان پل دوم و بندیکت است. سارا که سابقه ریاست دفتر خیریه واتیکان را نیز دارد، در موارد متعددی با پاپ فرانسیس دچار اختلاف نظر جدی شد و حتی کتابی در دفاع از «ضرورت» تجرد کشیشان با همکاری پاپ بندیکت نوشت که انتشار آن همزمان با بررسی اعطای مجوز فعالیت به کشیشان متاهل در آمازون توسط پاپ فرانسیس، جنجال‌برانگیز شد.
کاردینال کریستف شوئنبورن از اتریش
شوئنبورن ۸۰ ساله، اسقف اعظم وین، از شاگردان پاپ بندیکت شانزدهم محسوب می‌شود و همین امر می‌تواند باعث جلب نظر محافظه‌کاران شود. با این حال، او با دفاع از یکی از بحث‌برانگیزترین مواضع پاپ فرانسیس در خصوص گشایش نسبت به کاتولیک‌های طلاق گرفته و ازدواج مجدد کرده، مخالفت برخی محافظه‌کاران را برانگیخت. تجربه شخصی طلاق والدینش در نوجوانی، نگاه او به این موضوع را تحت تاثیر قرار داده است. (توجه: سن ۸۰ سال او را در مرز واجد شرایط بودن قرار می‌دهد.)
کاردینال لوئیس آنتونیو تاگل از فیلیپین
تاگل ۶۷ ساله، در صورت انتخاب، تاریخ‌ساز شده و اولین پاپ آسیایی جهان خواهد بود. پاپ فرانسیس، این اسقف اعظم محبوب مانیل را به رم آورد تا ریاست دفتر مهم تبشیر واتیکان را به او بسپارد؛ دفتری که به نیازهای کلیسا در مناطق وسیعی از آسیا و آفریقا رسیدگی می‌کند و نقش آن در دوران اصلاحات پاپ فرانسیس برجسته‌تر نیز شد. تاگل که دارای اصالت چینی است و به آن اشاره می‌کند، به احساساتی بودنش هنگام سخنرانی نیز شهرت دارد.
انتخاب نهایی پاپ آینده در پس درهای بسته کلیسای سیستین و توسط کاردینال‌های رای‌دهنده رقم خواهد خورد و مسیر آتی کلیسای کاتولیک در جهان پرتلاطم امروز را مشخص خواهد کرد. تعادل میان جناح‌های فکری مختلف، نمایندگی جغرافیایی قاره‌ها و دیدگاه‌های متفاوت درباره چالش‌های پیش روی کلیسا، همگی در این انتخاب سرنوشت‌ساز نقش خواهند داشت.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید